Marley & Me

ทุกปีฉันไปดูหนังในวันคริสต์มาส เป็นประเพณีตั้งแต่สมัยมัธยม ภาพยนตร์คริสต์มาสปีนี้คือ "Marley & Me" ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นกับความจริงที่ว่ามันเป็นสิ่งที่ทุกคนสามารถไปดูได้ รวมทั้งแม่ของฉันที่ไม่ค่อยออกโรงหนังบ่อยนัก อย่างไรก็ตาม ฉันมีความสุขที่เธอและแฟนสาวของฉันตื่นเต้นที่ได้เห็นสิ่งนี้

อย่างที่ฉันแน่ใจว่าผู้โพสต์จำนวนมากจะพูดประโยคนี้ซ้ำ หากคุณเคยเป็นเจ้าของสุนัข ภาพยนตร์เรื่องนี้คงเป็นจริง ตัวหนังเองนั้นเรียบง่ายมาก บันทึกเหตุการณ์การเติบโตของคู่รักและผลกระทบที่สัตว์เลี้ยงของลาบราดอร์มีต่อครอบครัวตลอดชีวิต

เป็นความเรียบง่ายที่ทำให้เรื่องราวทำงานได้ดี นี่ไม่ใช่ "Old Yeller" หรือ "Lassie" แม้ว่าจะมีองค์ประกอบบางอย่างอยู่ นี่ไม่ใช่ภาพยนตร์เกี่ยวกับสุนัขที่เน้นความสัมพันธ์ระหว่างสุนัขกับเด็ก (a la "My Dog Skip") นี่คือการพรรณนาที่แท้จริงของคนส่วนใหญ่ที่จะได้รับลูกสุนัขตั้งแต่เนิ่นๆ ของความสัมพันธ์ และวิธีที่ลูกสุนัขจะสามารถพัฒนาให้กลายเป็นสมาชิกในครอบครัวได้

นักแสดงมีไม่มาก เจนนิเฟอร์ อนิสตันทำงานได้ดีที่สุดในภาพจริงๆ ฉันเป็นแฟนตัวยงของโอเว่น วิลสัน (ฉันรู้ว่าหลายคนไม่ชอบ) และเป็นเรื่องดีที่ได้เห็นด้านที่จริงจังเพราะเราไม่เคยเห็นด้านนี้มาก่อนตั้งแต่ "Behind Enemy Lines" เขาทำงานได้ดี แต่เขาจะขายฉันจริงๆ ถ้าเขาหลั่งน้ำตาออกมาเมื่อจำเป็น

ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ตัวละครมีมนุษยธรรมและความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขากับมาร์เลย์ด้วยความสมจริงเช่นนี้ ฉันไม่มีโอกาสอ่านหนังสือ แต่ฉันรู้สึกว่าหนังจับแก่นแท้ของเรื่องราวได้

ฉันเป็นเจ้าของสุนัขมาตลอดชีวิต ฉันมีลูกตั้งแต่เด็กจนถึงวัยเรียน 5 ขวบ และได้สัมผัสประสบการณ์ช่วงเริ่มต้นของภาพยนตร์เรื่องนี้โดยซื้อลูกสุนัขกับแฟนสาวเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ตอนนี้เขาเป็นสมาชิกในครอบครัวของเราอายุ 2 ขวบ และเราจะเสียใจมากถ้าเราสูญเสียเขาไป ส่วนใหญ่อาจเกี่ยวข้องกับประสบการณ์ในการเป็นเจ้าของสัตว์เลี้ยง และแม้ว่าคุณจะทำไม่ได้ แต่ก็มีข้อความที่คุณยังสามารถติดต่อได้ที่นี่ ฉันแนะนำสิ่งนี้ให้กับทุกคนอย่างแน่นอน แต่พยายามพาครอบครัวไป หากคุณไม่เคยต้องการสัตว์เลี้ยงมาก่อน ฉันขอท้าให้คุณอย่าเปลี่ยนใจหลังจากได้ดูสิ่งนี้ และใช่ ผู้ชาย ผู้หญิง และเด็กต่างก็สะอื้นไห้ในตอนท้าย